Argelegre
Genista scorpius
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Genèsto-pounchudo, Argelas, Arjalegre, Arjalas, Argeras.
Noms en français : Genêt épineux, Genêt scorpion.
Descripcioun :Ei la genèsto la mai espinouso que i'ague au nostre. Bouissoun à aubret que pòu faire fin qu'un à dous mètre d'auturo..
Usanço :Coume O. Madon lou raporto, l'argelebre èro emplega pèr ramouna li chaminèio e peréu pèr faire de balaus pèr metre dins li tinas o dins li boulidou e empacha de tapa li roubinet. Li flour soun manjadisso e li boutoun s'adoubon coume de tapeno.
Port : Aubret
Taio : 0,3 à 2 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Genista
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 cm
Flourido : Printems
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Abriéu à juliet
Liò : Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Genista scorpius (L.) DC.
Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753